نتایج بینایی و عوارض پیوند نفوذی قرنیه در مبتلایان به قوز قرنیه

چکیده هدف: تعیین نتایج بینایی و عوارض درازمدت پیوند نفوذی قرنیه در بیماران مبتلا به قوز قرنیه. روش پژوهش: مطالعه بر روی اطلاعات موجود بیمارانی انجام شد که بین سال‌های 82-1372 در مرکز چشم‌پزشکی شهید صدوقی یزد تحت عمل پیوند نفوذی قرنیه قرار گرفتند. بهترین دید اصلاح‌شده (BCVA)، روش اصلاح دید پس از عمل، نوع بخیه، کراتومتری و میزان وقوع دفع پیوند در ماه 12 و 18 پی‌گیری، مورد بررسی و واکاوی (آنالیز) آماری قرار گرفتند. یافته‌ها: در این مدت 84 مورد پیوند قرنیه در 72 بیمار انجام شد. BCVA بین ماه‌های 12 و 18 پس از پیوند از 40/20 به 30/20 افزایش یافت (0001/0P<). میانگیـن رفـرکشن کروی در پایان ماه 12 پی‌گیری، 81/4- دیوپتر بود. در آخرین زمان پی‌گیری، BCVA در 4/71 درصد 40/20 یا بیش‌تر بود و 5/65 درصد چشم‌ها با عینک، اصلاح دید پیدا کردند. میانگین کراتومتری قرنیه قبل از عمل 3/2±52 دیوپتر و در 8/73 درصد موارد 52 دیوپتر یا بیش‌تر بود. میانگین کراتومتری قرنیه، یک هفته پس از عمل، 5/2±46 دیوپتر بود. تنها عامل موثر بر آستیگماتیسم بعد از عمل، اختلاف اندازه دهنده- گیرنده بود. در 26 درصد موارد، دفع آلوگرافت و در 2 مورد، نارسایی گرافت به علت واکنش آلوگرافت روی داد. به طور کلی در 19 درصد موارد، جراحی کراتورفرکتیو انجام شد. در آخرین پی‌گیری، معادل کروی 15/1±5/2- دیوپتر و آستیگماتیسم قرنیه 9/1±8/3 دیوپتر بود. میانگین معادل کروی عیب انکساری در گروه اختلاف اندازه 25/0 میلی‌متر (5/2±1/3- دیوپتر) از گروه اختلاف اندازه 5/0 میلی‌متر (8/2±2/4- دیوپتر) کم‌تر بود (001/0P<). نتیجه‌گیری: پیوند نفوذی قرنیه، درمان مناسب قوز قرنیه است و شمار بالایی از بیماران برای بهبود دیدشان پس از پیوند، نیاز به اصلاح اپتیکی دارند. اختلاف اندازه 25/0 میلی‌متر، معادل کروی نهایی را کاهش می‌دهد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1384؛ سال 10، شماره 5: 612-604.